Monday, September 04, 2006

จากเต่ายักษ์ถึงกระต่ายน้อย1

จากเต่ายักษ์ถึงกระต่ายน้อย1

ผมได้อ่านเรื่องสุคะโตของคุณ บอกตามตรงว่า ผมก็มีความรู้สึกที่ไม่ดีกับนักบวชที่เดินเลือกซื้อของเล่น หรือซื้อเกมส์ หรือDVD ไปนั่งดูนั่งเล่นเหมือนกับคุณเสียเท่าไหร่ อันนี้คุณคงทราบดี และบอกตามตรงเสริมสำหรับท่านอื่นๆอีกว่า ผมก็ไม่ได้รู้สึกดีอะไรเป็นพิเศษกับศาสนาพุทธ หรือศาสนาอื่นๆใดๆในโลก ถึงแม้ว่าเมื่อย้อนไปในวัยเด็ก ผมจะเคยเติมคำว่าพุทธ ลงในช่องว่างหลังคำว่าศาสนา หรือแม้จะเคยเข้าวัด และปฏิญาณตัวเป็นพุทธมามะกะแล้วด้วยก็ตาม แต่ในปัจจุบันผมก็ได้เปลี่ยนช่องว่างหลังคำว่าศาสนาของผม ให้มันว่างเหมือนเดิมแล้วหลายคนมองผมเหมือนตัวประหลาด
เมื่อเห็นผมไม่ยกมือขึ้นพนมเวลาพระสวด บางคนทำหน้าไม่เชื่อว่าผมไม่ได้นับถือพุทธ
(ตี๋อย่างนี้หรืออาจเป็นมุสลิม) จะอย่างไรก็แล้วแต่ ผมก็ยังคงเชื่อในความเชื่อของตนเองเสมอมา

เหตุใดผมจึงเป็นเช่นนี้ แต่เดิมมาผมสงสัยมาโดยตลอดว่า ศาสนามีไว้ทำไม ผมค้นหาคำตอบให้ตัวเอง และเคยเชื่อในคำตอบที่คนอื่นคิดให้ อย่างไรก็ดี ผมไม่เคยรู้สึกว่าคมตอบต่างๆที่ผมได้รับมามันถูกต้อง หรือเป็นจริงเลย ผมจึงย้อนกลับไปคิดใหม่ว่า ศาสนามันเกิดจากอะไร ผมว่าจริงๆแล้ว มนุษย์เป็นสัตว์ที่อ่อนแอที่สุดในโลก มนุษย์เอาชนะสิ่งต่างๆได้ แต่สิ่งที่มนุษย์พ่ายแพ้อยู่เสมอคือตนเอง นั่นคือสิ่งที่มนุษย์เรียกว่าทุกข์ ผมว่าสิ่งนี้นี่แหละมันคือต้นกำเนิดของศาสนาทุกศาสนา ผมว่ามันไม่จริงที่ มีคนบอกว่าทุกศาสนาสอนให้คนเป็นคนดี แต่ผมเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้คนเอาชนะใจตนเอง

ผมจะไม่ขอพูดถึงศาสดาหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ใดๆก็แล้วกัน เพราะมันไม่บาป แต่ขี้เกียจพูดถึง เดี๋ยวยาว แต่เอาสั้นๆง่ายๆว่า ผมเชื่อว่าใครๆก็เป็นศาสดาได้ ผมว่ามันมีสิ่งที่เรียกว่าคุณธรรม หรือความดี ในสากล และศาสนาใดๆที่เป็นศาสนาหลักๆในโลกนี้ก็ไม่ได้ครอบคลุมถึงสิ่งนั้นทั้งหมด ด้วยเพราะเหตุนี้ จึงไม่มีศาสนาใดดีที่สุด เป็นวิทยาศาสตร์ที่สุด ศักดิ์สิทธิ์ที่สุด แต่อย่างไรก็ดี ทุกศาสนาก็ได้ให้เหตุผล แนวทาง หรือวิธีการ ในการที่มนุษย์จะเอาชนะใจเองในแบบของตนมา ซึ่งมันก็ดี

สุดท้ายนี้ผมอยากบอกว่าสิ่งที่คุณได้ไปเรียนรู้มาที่สุคะโต ก็เป็นอีกแนวทางหนึ่งที่เป็นประโยชน์กับคุณ ผมว่าที่คุณรู้สึกทุกข์ใจ นั่นเป็นเพราะคุณยอมแพ้ให้กับตัวคุณเอง สติที่คุณไปค้นหาวิธีที่จะได้มันมาที่จริงมันอาจไม่ยาก
ถ้าคุณรู้จักศึกษาตัวตนของคุณให้ถ่องแท้ ผมอาจไม่ได้ฉลาดหลักแหลมมากได้เท่าคุณ ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานได้เท่าคุณ แต่สิ่งหนึ่งที่ผมรู้ตัวผมดีว่าผมไม่ได้ด้อยกว่าคุณเลย คือความสุขในชีวิตของผม (คุณคงจะเถียงว่า แน่ละ เพราะมึงไม่เคยลำบากเลยนี่ ซึ่งมันก็จริงของคุณ) ความสุขที่ผมมีไม่น้อยกว่าคุณเลย คือความสุขกับการอยู่กับใจผมเองที่ผมรู้จักมันดี เพียงแต่ยังเอาชนะมันไม่ขาดก็เท่านั้น ผมหวังว่าคุณคงจะมีความสุขกับใจคุณเช่นกัน สุดท้ายแล้ว(สุดท้ายอีก) ผมอยากจะบอกคุณว่า ผมมีความสุขกับของเล่นของผม อย่าเสือกมาแย่งกูเล่นบ้างก็แล้วกัน มึง
!

1 Comments:

At 11:10 AM, Blogger กระต่ายน้อย returns said...

ช่วยให้มันมี anonymous comment ได้ด้วยคนอื่นเขาจะได้คอมเมนต์ได้

 

Post a Comment

<< Home